Η ιστορία του τσίπουρου και των μεζέδων πηγαίνει πολύ πίσω…κάπου στα 1922, τότε που οι Μικρασιάτες πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στον Βόλο και έπιασαν δουλειά στο λιμάνι του. Λάτρεψαν αυτή την υπέροχη ιεροτελεστία αφού λίγο τσίπουρο μέσα στις «δαχτυλήθρες» (μικρά σφηνάκια) τους έδιωχνε έστω και στιγμιαία το άγχος και τη μιζέρια της καθημερινότητας. Στην αρχή το τσίπουρο το έπιναν ξεροφύρι, χωρίς μεζέ και το απολάμβαναν μόνο άντρες, στα όρθια μετά τη δουλειά στο λιμάνι, πριν το οικογενειακό τραπέζι. Στην πορεία προστέθηκαν πρόχειρα μεζεδάκια µε μικρά ψαράκια ή µε ό, τι περίσσευε από την ψαριά. Οι γεύσεις αυτές έδεναν υπέροχα µε το τσίπουρο που παραγόταν στην περιοχή, το οποίο σε αντίθεση µε άλλα ελληνικά τσίπουρα περιείχε γλυκάνισο. Αργότερα, μετά το ‘67, τα τσιπουράδικα μάνταραν και τους γυναικείους καημούς και πρόσφεραν περισσότερους μεζέδες, πάντα σερβιρισμένους σε μικρά πιατάκια. Οι διηγήσεις λένε πως δε χρειαζόταν καν να παραγγείλεις. Υπήρχαν τα «μουγκά» τσιπουράδικα όπου έκανες απλώς νεύμα για το πόσα τσίπουρα ήθελες να πιεις και τα «φλύαρα» στα οποία έκανες µε το μαγαζάτορα τις συνεννοήσεις µόνο για τα βασικά. Τα χρόνια πέρασαν, οι εποχές λίγο πολύ άλλαξαν, όμως η ανάγκη να ξεδώσουμε από την καθημερινότητα παραμένει. Η τελετουργία του τσίπουρου δεν έχει να κάνει με μια απλή διαδικασία κορεσμού της όρεξης, είναι κάτι πολύ παραπάνω και μονάχα κερδισμένος θα βγει κάποιος από όλο αυτό, αρκεί να τηρήσει τους κανόνες του παιχνιδιού… Πιασμένοι και οι ίδιοι στα μαγικά δίχτυα των Βολιώτικων τσιπουράδικων που επισκεπτόμαστε συχνά, αφού το Πήλιο είναι το δεύτερο σπίτι μας, αποφασίσαμε να φέρουμε κοντά μας αυτή την όμορφη παράδοση. Με πολύτιμους βοηθούς τους φίλους μας Αλέκο & Αντωνία (Το Φιλαράκι, Βόλος) και Γιάννη (Αλλόκοτο, Βριλήσια) στήσαμε αυτή τη μικρή γωνιά στην Άνοιξη. Χαλαρώστε λοιπόν και πείτε μας μόνο τι θα πιείτε. Η κάθε «γύρα» ποτών θα συνοδεύεται από μεζέ, διαφορετικό κάθε φορά. Στον τιμοκατάλογο θα βρείτε μόνο τα ποτά που σερβίρουμε. Οι μεζέδες, με άρωμα θάλασσας είναι έκπληξη!!
